Secouer bebe peut etre tres
favorieten
Shaken Baby Syndroom

Baby niet schudden


Geschreven op 12/08/2022 door La Rédaction,
Gewijzigd op 12/08/2022

Huilen is de manier bij uitstek waarop de baby zijn wensen uitdrukt, wat deze ook mogen zijn. 

Door te wenen maakt baby duidelijk dat hij honger heeft, of krampen, dat hij bang is of nood heeft aan contact, dat er tandjes doorkomen, kortom bij eender welk gevoel van ongemak zal hij huilen. Deze huilbuien vormen een nagenoeg constante factor in het dagelijkse leven van een gezin, maar zij kunnen de persoonlijke ademruimte die ieder van ons nodig heeft wel zwaar hypothekeren. Soms kan je de spanning niet meer aan en werk je dat uit op de huilende baby: je grijpt hem vast en schudt hem door elkaar. 

Vaak ervaren de ouders dit gebaar niet als bijzonder gewelddadig tegenover de baby, maar veeleer als een manier om ‘hun woede eruit te krijgen’. Een beetje zoals je een wat ouder kind dat ongehoorzaam was bij de schouders zou nemen en het wat dooreen zou schudden. Je moet echter weten dat het hoofdje van een baby redelijk heftig heen en weer schommelt wanneer je het kindje dooreen schudt. In tegenstelling tot de hersenen van een volwassene vullen deze van een baby zijn hersenpan niet volledig. Bij bruuske schommelingen van het hoofd kunnen enerzijds bloedvaten scheuren en anderzijds schuiven de hersenen heen en weer en kunnen zij tegen de schedelwanden aanbotsen; deze schokken kunnen bloedingen en hersenletsels veroorzaken, met vaak ernstige neurologische gevolgen voor het kind. 

Wij weten dat zuigelingen bijzonder kwetsbaar zijn, want hun hoofdje is groot en zwaar ten opzichte van de rest van hun lichaam en hun nekspieren zijn nog onvoldoende ontwikkeld om hen in staat te stellen het hoofd rechtop te houden of weer op te richten. Daarom is het zo belangrijk dat je altijd de nek van je baby ondersteunt en dat je hem nooit dooreen schudt.

Wat doe je als ouder wanneer je voelt dat het je stilaan te veel wordt?

Vanaf de eerste levensdag kent elke ouder tijdens de opvoeding van het kind wel eens baalmomenten. Via huilbuien, provocatie of het aftasten van de grenzen weten onze kinderen perfect hoe ze ons soms in het diepste van onszelf kunnen raken; toch zijn er te weinig ouders die met anderen praten over hun geprikkeldheid en frustraties. Zij zijn bang dat ze hierop zullen worden beoordeeld. 

En toch… erover praten blijft belangrijk: je bent je bewust van wat je meemaakt, je geeft toe dat je ‘baalt’, je praat er met iemand over - uit je omgeving of een professional – en samen probeer je te begrijpen wat er gebeurt. Over het algemeen kan je er dan op een rustigere manier weer tegenaan. Het kan ook nuttig zijn om na te denken over vertrouwenspersonen die jou kunnen opvangen als je even op adem moet komen!

En mocht je, ondanks alles, toch voelen dat je stilaan aan het eind van je Latijn bent, leg je kind dan in zijn wieg en ga even weg uit de kamer tot je zelf weer tot rust bent gekomen. 

De kracht die een kwade volwassene uitoefent op een zuigeling is gevaarlijk voor dat kindje, terwijl de gewone dagelijkse gebaren en momenten die je met je kind deelt bijdragen tot zijn ontplooiing. Het kind heeft deze nodig voor zijn ontwikkeling.