Wanneer de kinderwens niet wordt gedeeld

"En nu, gaan jullie een baby maken?", "En de tweede, wanneer komt die?" zijn vragen die bijna bij elke stap in het leven van een koppel naar voren komen. Enkele maanden van liefde en geluk, na het huwelijk, na het eerste en zelfs het tweede kind... Ze benadrukken het feit dat ouders worden nog steeds voor velen wordt gezien als een norm voor zelfrealisatie en realisatie van het koppel, een bijna verplichte stap - vooral voor vrouwen - naar geluk en een zekere vorm van legitimiteit.

Des te meer sinds de generalisatie van anticonceptie, is het krijgen van een kind of kinderen net zozeer een keuze als een recht. Weg met het idee van plicht. Het is een resultaat van een verlangen naar moederschap of vaderschap, een ouderlijk en gezinsproject, een wens om te bouwen en door te geven. Een keuze die de deur openlaat voor meningsverschillen.

De redenen waarom een man of vrouw niet of niet meer ouder wil worden, kunnen talrijk zijn en soms teruggaan tot hun vroegste jeugd. Om ze te kennen, is het essentieel om de tijd te nemen om te praten en uit te wisselen over de situatie die je beleeft.

Kinderen uit een eerste relatie

Dit is zijn of haar tweede relatie en je partner heeft al kinderen, meer of minder groot, deels opgevoed door een andere partner. Luiers en flessen zijn slechts een verre herinnering die hij of zij niet wil herbeleven. De crèchejaren, kinderziektes en kleuterschool zijn echt voorbij.

Hij of zij is er niet klaar voor

Omdat de biologische klok niet voor iedereen op hetzelfde moment tikt, kan het zijn dat hij of zij er op dit moment niet klaar voor is om een kind op de wereld te zetten. Geduld hebben kan hem of haar in staat stellen om je verlangen om een gezin te stichten te visualiseren en te conceptualiseren, en misschien om het eigen te maken.

Weigering om ouder te worden

De liefde van je leven wil gewoon geen kinderen. Ook hier kunnen de redenen voor deze beslissing gevarieerd zijn, soms onomkeerbaar en zelfs pijnlijk als ze hun wortels vinden in het verleden.

• een gecompliceerde jeugd

Ouder worden betekent niet alleen een kind ter wereld brengen. Het betekent ook jezelf onder ogen zien, jezelf in vraag stellen en op een bepaalde manier, introspectie doen. Omdat ze niet dezelfde fouten willen maken als hun ouders, of dezelfde moeilijkheden willen tegenkomen in hun gezinsleven, verkiezen sommigen om geen kinderen te hebben.

• Angsten voor de toekomst

Klimaatverandering, uitputting van bronnen, financiële en gezondheidscrises, professionele instabiliteit... Dit zijn allemaal potentiële redenen om te weigeren papa of mama te worden. Het vermogen om een zo aangenaam mogelijke toekomst en een stabiele materiële situatie voor zijn of haar kinderen te waarborgen, kan inderdaad zwaar wegen in de besluitvorming.

• Een wens voor onafhankelijkheid 

Vandaag de dag staat niets mannen en vrouwen in de weg om hun persoonlijke en professionele leven te leiden zoals zij dat willen, om te genieten van hun salaris en vrije tijd zoals zij dat wensen. Deze behoefte aan onafhankelijkheid van koppels in hun relatie kan in strijd zijn met de wens om kinderen te krijgen.

Ook eisen steeds meer vrouwen het recht op om vrij over hun lichaam te beschikken zonder de druk van de samenleving te ondergaan. Wereldwijd laten degenen die zichzelf 'childfree' (letterlijk 'zonder kind') noemen hun stem horen.

Volgens een onderzoek van de VUB uit 2018 zou meer dan één Belg op de tien, tussen de 25 en 35 jaar, geen kinderen willen hebben.

• De angst voor veranderingen in de relatie 

Voor een kinderloos koppel is het moeilijk om de werkelijke impact van de komst van een baby voor te stellen. Sommigen spreken van een 'revolutie', een 'tsunami' en bijna totale uitputting, wat vrees voor ongewenste veranderingen oproept. Wanneer deze angst bestaat, kan het verband houden met een gebrek aan intimiteit, vrijheid, veranderingen in het lichaam van de vrouw, mogelijke gezondheidsrisico's voor de moeder en de baby, of zelfs die van de bevalling.

Wat de situatie ook is, geduld en begrip tonen is essentieel. Haasten of dwingen zal hem of haar waarschijnlijk niet van gedachten doen veranderen. Toch behoort het ook tot jouw recht om je kinderwens te respecteren, omdat je er klaar voor bent, uit liefde, omdat het het juiste moment is, omdat je nu leven wilt dragen en niet over jaren, of omdat voor jou het ouderschap al deel uitmaakt van jouw verhaal.

Daarom is het belangrijk om te communiceren, met zijn tweeën, met je naasten of door een specialist op het gebied van relaties en ouderschap te raadplegen. Omdat afzien van je kinderwens onmogelijk kan zijn, maar ook omdat er misschien een weg is waarop jullie elkaar kunnen terugvinden.

Een kind verwekken en het zien opgroeien is ongetwijfeld een van de grootste projecten in een leven. Voor vele jaren zal de organisatie van het huis, werk en vakanties draaien om de planning van dit kleintje. Later is het misschien aan hem of haar dat je misschien je huis nalaat, hij of zij die voor je zal zorgen.

Dus, als een van de partners echt geen kinderen wil, als zij haar eileiders wil laten afbinden of hij een vasectomie wil ondergaan, is het misschien tijd om na te denken over de toekomst van de relatie? Het belangrijkste is om de juiste vragen te stellen en je relatie tot het ouderschap te onderzoeken: is deze baby onmisbaar in mijn leven en in mijn relatie? Welke andere projecten kunnen we samen hebben, naast het stichten van een gezin? Is mijn liefde voor hem of haar sterk genoeg om het leven anders te overwegen?