Waarom zegt mijn kind altijd “neen”?
Geschreven op 12/08/2022 door Family Service, Gewijzigd op 12/08/2022
"Nee, nee, nee, en nog eens nee!" Is dat een perfecte samenvatting van de huidige woordenschat van jouw zoon of dochter? Geen zorgen, je zit vast in de "terrible twos" van je kindje, een typisch fase tussen de leeftijd van 18 maanden en 2,5 jaar. Je overleeft dit wel!
Profiteer van voordelen tot 600€, praktische en onmisbare tipstalrijke stalen, gratis dozen
Je kindje verzet zich om zichzelf te zijn
Je baby wordt stilaan een peuter en beseft dat jullie niet één en dezelfde zijn. Om dit toe te laten voor zichzelf, zal je kindje zich willen onderscheiden van jou, en dan vooral door je tegen te werken. Het is een manier om te zeggen: "Mama, ik ben anders dan jij; als ik doe wat je me zegt, besta ik niet.” Misschien doet het je wel denken aan de puberteit? Goed gezien! Deze periode wordt dan ook soms de peuterpuberteit genoemd! Je kind bouwt een eigen persoonlijkheid op. Deze fase lijkt dus moeilijk voor jou... maar dat is het ook voor hem of haar. Opgroeien is geen lachertje!
Je kindje wordt een autonoom wezen
Wat jij ervaart als echte rebellie is dus eigenlijk een fase waarin je kindje sterker wordt! Je kleintje groeit op, is vaardiger met zijn of haar lichaam en wil alledaagse dingen alleen doen... zonder dat het daarom altijd lukt. Dat zal je kind frustreren en dus sta je voor een aantal stormen. In dit leerproces moet jij je kindje vooral begeleiden in plaats van te dwingen: geef moed en zelfvertrouwen en wees geduldig. Als je een “nee” met een “nee”, beantwoordt, belanden jullie in een vicieuze cirkel.
Laat je kind zelf beslissen
Alles is relatief: je hoeft je kindje niet alles te laten beslissen, maar de indruk geven dat hij of zij een keuze heeft. Als je bijvoorbeeld vraagt om de schoenen aan te trekken, is de kans groot dat je een “nee” krijgt, zelfs na 15 keer en zelfs als je het netjes vraagt. Zelfs als hij echt zijn schoenen wil aantrekken. Om de situatie te deblokkeren en conflicten te vermijden, kan je hem of haar laten beslissen waar te beginnen, "Met de jas of de schoenen”? Je kunt ook vragen "Welke schoenen draag je als het regent?" Deze kleine gewoontes zullen een groot verschil maken tijdens moeilijke momenten.
Bekijk het ook positief: je kindje wordt groot! Binnenkort kan hij of zij voor zichzelf zorgen, als een volwassene, en neem jij daarin verder de begeleidende rol op!
Laissez votre enfant décider
Tout est relatif : le but n’est pas de laisser votre enfant décider de tout mais bien de lui donner l’impression qu’il a le choix. Exemple : si vous lui demandez de mettre ses chaussures, il y a de fortes chances qu’il vous dise non. Même au bout de la 15ème fois, même si c’est demandé gentiment. Même s’il veut vraiment mettre ses chaussures. Il est prêt à dire non à quelque chose qu’il veut faire dans la mesure où c’est vous qui l’imposez… Pour débloquer la situation et éviter d’aller au conflit, proposez-lui de décider par quoi il va commencer, « le manteau ou les chaussures ? » Vous pouvez aussi lui demander : « Quelles chaussures tu peux mettre quand il pleut ? » Ces petites habitudes à prendre peuvent changer du tout au tout ces moments d’opposition un peu délicats.
Réjouissez-vous, votre enfant grandit ! Et puis cela vous entraîne pour les prochaines étapes « d’autonomisation » ! Bientôt il saura se débrouiller tout seul, comme un grand, et c’est à vous de l’accompagner.
Toevoegen aan mijn lijst
favorieten