Navelpiercing en zwangerschap: wat te doen?

Een navelpiercing houden tijdens de zwangerschap kan een slecht idee zijn. Tijdens de zwangerschap verzwakt het immuunsysteem zodat het embryo en de foetus zich kunnen ontwikkelen. Zwangere vrouwen lopen daarom meer risico op infecties. Het behouden van een navelpiercing tijdens de zwangerschap verhoogt dit risico, omdat de piercing een toegangspoort vormt voor ziekteverwekkende micro-organismen.

Tijdens de zwangerschap kan het uitzetten van de buik de druk op de piercing verhogen, waardoor de piercing in de huid kan wegzakken of de zwangere vrouw kan verwonden.

Een navelpiercing laten zetten tijdens de zwangerschap is ook niet aan te raden, omdat de opening van de piercing groter kan worden naarmate de buik groeit. De grootte van het gaatje kan zelfs na de bevalling groter blijven. Het is daarom belangrijk om te benadrukken dat een nieuwe navelpiercing tijdens de zwangerschap formeel wordt afgeraden, omdat een nieuwe piercing een verhoogd risico op infectie met zich meebrengt.

Het is aan de zwangere vrouw om te beslissen of ze haar navelpiercing al dan niet wil houden tijdens de zwangerschap. Als dit het geval is, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de piercing correct is geplaatst. Het is ook belangrijk om betrouwbare materialen te gebruiken zoals chirurgisch staal, goud of titanium. De piercing moet ook elke dag goed schoongemaakt worden om infectiegevaar te voorkomen. Piercings met een vastgeschroefd balletje in plaats van een afgeknipt balletje verdienen de voorkeur, omdat ze meer veiligheid bieden.

Hoewel veel zorgverleners aanraden om een navelpiercing al aan het begin van de zwangerschap te verwijderen, raden anderen aan om ze vanaf het begin van de vijfde maand te verwijderen. Als de buik voller wordt, kan de piercing geblokkeerd raken en de huid beschadigen. Wanneer de piercing wordt verwijderd, moet ervoor worden gezorgd dat het litteken niet ontstoken raakt. Het moet verzorgd worden en bij de geringste verdenking van infectie moet een arts worden ingeschakeld.

Piercings moeten worden verwijderd als de bevalling voor de deur staat. Zelfs een normale vaginale bevalling kan soms een keizersnede vereisen. Het is daarom essentieel om geen piercings rond de navel te hebben. Tijdens echografieën moeten navelpiercings altijd worden verwijderd omdat ze het onderzoek kunnen verstoren.

Het is belangrijk om goed voor je navelsieraad te zorgen tijdens de zwangerschap. Om elk risico op infectie te voorkomen, moet je de piercing grondig wassen. Als de piercing vlak voor de zwangerschap is gezet, is het noodzakelijk om de verzorging voort te zetten door extra waakzaam te zijn. Voor een zwangere vrouw duurt het over het algemeen enkele maanden voordat een piercing volledig genezen is (gemiddeld 8 maanden voor een navelpiercing). Na het wassen van je handen met water en zeep, reinig je de piercing met een geschikt ontsmettingsmiddel en spoel je hem af met een zoutoplossing.

Als de piercing tijdens de zwangerschap blijft zitten, kan hij de zwangere vrouw verwonden. Als de piercing recent is of aan het genezen, kan hij geïnfecteerd raken. Er kan dan een ontsteking ontstaan en het doorboorde gebied kan rood, gezwollen of jeukerig worden. Als je tekenen van infectie opmerkt, moet je zo snel mogelijk een arts raadplegen. Naast het risico op infectie is er ook een cosmetisch risico. De opening van de piercing kan tijdens de zwangerschap groter worden en deze vergroting kan na de bevalling blijven bestaan.

Na de bevalling moet je een tijdje wachten voordat je je piercing weer in kunt doen, over het algemeen enkele maanden. In de meeste gevallen, als de piercing meer dan een jaar geleden is gezet, zal het gaatje niet opnieuw verstoppen. Als het gaatje echter wel dicht gaat, moet je niet proberen om de piercing zelf te vervangen, maar moet je een professional raadplegen. Over het algemeen moet je wachten tot de gynaecoloog of arts je toestemming geeft om een piercing terug te plaatsen.